jueves, 8 de septiembre de 2011

ai 5

Al fin del verbo duplicado es superlativo.- Restivo dice mucho.  Y repetido dice muchísimo. Tupä Kuchuvi Veve dice vai en grado sumo, en combinación , rei. [Ver ai 3 [vai]]

A ñe moyrö ai ai.
Mucho me enojé.

A vohýi ai ai.
Carguéme mucho.


Restivo :

She cane'ö ai aivetei herahávo.
Me cansé muchísimo en llevarlo.
[aivetei tiene su propia entrada]

Aivetei A mocö.
Lo tragué con mucha dificultad.

She rasy ai.
Estoy muy malo.

I jyvate ai.
Está muy alto.

O ñe moyrö ai ai.
Enojóse muchísimo.

Con algunos verbos disminuye, ut:
E re ñapytï ai ai.
Lo ataste flojamente, o malísimamente.
[Ver vaivai en ai. v. 7 [vaivai, vaishá.]]

Minï ai.
Es poquísimo. 


Tupä Kuchuvi Veve :

I kyràvaìreí.
Estaba sumamente gordo.

Ò'úchévaìpá.
Tuvo vehementes deseos de comer.

Ñande Ru o poi ca'aguý re guyra rembykyrya'a'eÿ o ñe'ë guyra vaìpá ae ramï.
Nuestro Padre soltó por la selva al pájaro rembykyrya'a'eÿ y cantó a semejanza de una multitud de pájaros.

Tove Ta i vaicué i.
Déjalos que sean tullidos, no es incumbencia tuya que sean tullidos o no.

No hay comentarios:

Publicar un comentario

Nota: solo los miembros de este blog pueden publicar comentarios.